W ramach Tygodnia Profilaktyki w dniach 13 – 16 listopada 2018 roku w naszej szkole uczniowie klas uczonych przez Pana Mariusza Rakowicza podczas lekcji wychowania fizycznego uczyli się nowej gry pod nazwą Fistball. Dla wszystkich uczniów, był to niewątpliwie pierwszy kontakt z tą stosunkowo nową grą, jaka zagościła do Polski od około roku czasu. Oczywiście początki nie są łatwe, ale na pewno jest to alternatywa i inna forma gry zespołowej podczas lekcji wychowania fizycznego, co jedynie może uatrakcyjnić zajęcia.
Aby bardziej przybliżyć tą grę, uczniowie oglądali także film z rozgrywek Fistballa, aby mieć pełniejszy obraz atrakcyjności tej gry i zasad jej rozgrywania.
Jest to kolejna propozycja dla uczniów naszej szkoły przedstawiona przez nauczycieli wychowania fizycznego jako pokazanie modelu spędzania czasu wolnego, szeroko pojętej rekreacji ruchowej oraz uprawiania sportów – tych na całe życie. Jednak głównym celem tych działań profilaktycznych jest zachęcenie uczniów ZST – CKZiU w Lesznie do aktywności fizycznej i dbałości o swoje zdrowie i ciało przez całe życie.
Co to jest w takim razie ten Fistball?
Fistball to połączenie siatkówki i tenisa. W grze chodzi o przebijanie piłki na stronę przeciwnika za pomocą zaciśniętej pięści. Podobnie jak w tenisie, piłka może odbić się raz na boisku. Zawodnicy nie mogą jednak swobodnie zmieniać pozycji – występują tu dwaj obrońcy, rozgrywający i dwóch atakujących.
Fistball – historia
Fistball to bardzo ciekawy sport drużynowy. Obecnie najbardziej popularny jest zwłaszcza w Niemczech, Austrii, Brazylii i Włoszech, ale jego historia sięga czasów Starożytnego Rzymu. Wbrew pozorom fistball to sport bardzo stary i należałoby jego wiek porównywać z grą w bule.
Najstarsze wzmianki pisemne o fistballu pochodzą z roku 240 n.e., ale zasady skodyfikował dopiero Włoch Antonius Scaion w 1555 roku. W tamtym okresie sport ten nazywano grą w balona. Do Niemiec fistball dotarł co prawda w roku 1870, ale został tam przyjęty tak gorąco, że 24 lata później zrewidowano zasady gry, mocno je uszczegóławiając. Za sprawą coraz częściej organizowanych przez Niemców turniejów, fistball stawał się coraz bardziej popularny w Europie, aż w końcu dotarł poza ocean. Pierwszy mecz fistballowy w Stanach Zjednoczonych rozegrano w 1911 roku. Do USA sport ten przywiózł Christopher Carlton, który zachwycił się nim podczas wakacji we Włoszech. Niestety, intensywny rozwój fistballu powstrzymał wybuch II wojny światowej.
Fistball– zasady
Fistball to sport drużynowy. Jego zasady są bardzo proste i zbliżone do siatkówki oraz tenisa. Drużyny znajdują się po przeciwnych stronach boiska przedzielonych taśmą o wysokości 2 metrów dla mężczyzn i 1,90 dla kobiet. Skład zespołu biorącego udział w meczu fistballowym liczy 5 zawodników w jednym zespole. Naczelna zasada jest taka, żeby posłać piłkę na stronę przeciwnika, odbijając ją jedynie pięścią. Uderzenie otwartą dłonią albo inną częścią ciała uważane jest za błąd.Należy też mieć na uwadze, że w odróżnieniu od siatkówki, zawodnicy nie mogą poruszać się swobodnie po boisku. Każdy jest specjalistą w graniu na określonej pozycji. Boisko do fistballu ma szerokość 20 metrów i długość 50 metrów. Serwować należy zza linii boiska z odległości 3 metrów od taśmy, która dzieli boisko. Zawodnicy mogą odbić piłkę trzy razy na swojej stronie i tak samo piłka może się odbić trzy razy od podłoża (odbicie od podłoża, odbicie zawodnika, odbicie od podłoża, odbicie zawodnika, odbicie od podłoża, przebicie zawodnika). Ważnym elementem odbić jest to, że w danej akcji jeden zawodnik może odbić piłkę tylko jeden raz oraz to, że ani piłka ani zawodnik nie może dotknąć taśmy przez którą należy przebić piłkę.
Gra w fistball toczy się przeważnie do trzech wygranych setów. Przy czym za wygrany uważa się taki set, w którym drużyna zdobyła 11 punktów przy zachowaniu dwupunktowej przewagi jednak 15 punkt zawsze kończy seta (bez wymaganej już dwupunktowej przewagi – 15:14).
Opracował: mgr Mariusz Rakowicz
